MEXICO!!

Holaaaa lieve mensen!
Mijn eerste blogje vanuit MEXICO! En op dit moment nog wel midden in de bergen!
Ons laatste uurtje reizen is ingegaan, dus over ’n uurtje zijn we als het goed is op het weeshuis. Ferry komt ons zo ophalen bij het busstation.
Even alvast wat voor mij blogje schrijven. Soof en Doris liggen op dit moment heerlijk lief te slapen. En voordat we zo meteen het busstation voorbij rijden moet ik iets verzinnen om wel wakker te blijven!
Nou, wat ’n reis! Halleluja! Als ik het zo goed tel, zijn we zo’n 32 uur (of meer) onderweg geweest. Dan reken ik wel vanuit Veghel naar Colima, Mexico.
Gisteravond waren we helemaal gesloopt van de vluchten. Moet zeggen dat de vlucht wel voor 100% mee viel! Heerlijke stoelen, Madagascar op m’n schermpje (de andere drama films kon ik op dat moment nog niet echt aan ;)) & lekker eten!
Maargoed! Eerst nog even over m’n afgelopen weekje. Wou nog graag wat schrijven over m’n voorbereidingen maar was er niet meer aan toe gekomen.
Super drukke, maar wel ontzettend leuke week gehad! Veel afscheid van lieve vriendjes en vriendinnetjes, overal lekker wezen eten. En nog even lekker vry dagje met m’n schatje!
Zaterdag vroeg op, samen met Mam, Pap, Thom, Bren & Kim (Thnks nog lieve schatjes!) naar Schiphol..
Aangekomen is onze lieveeeeee Doris natuurlijk haar reisschema vergeten. Maar gelukkig alles opgelost. En met zo’n 50kg ingecheckt. Ready to GO!
Gek om zo afscheid te nemen. Die mannen zeggen dan wel; Je komt nog terug! Je gaat niet emigreren! Maar toch… Maakte het allemaal niet makkelijker op.
Dan nog die lieve Mella achter laten daar zo op Schiphol. Zo vaak over nagedacht. Het afscheid met z’n 3tjes.. Met z’n 3tjes door die gate. En nou laat je er eentje zo achter! Onze droom, en voor één houdt het op… We zullen je missen, schat! Maar je bent er toch bij voor ons!
Lekker in het vliegtuig gaan zitten, en nog even de lieve kaartjes, brieven etc. doorlezen. Dan gaat het pas echt even door je heen. Dat je dit mee gaat maken. Dat je even weg bent uit Nederland, dat je dingen achterlaat. En ook zeker veel dingen gaat missen.
Het lieve fotoboekje van Bren is daarom al meer bekeken dan een ander fotoboek ever ;)
Maargoed! Al dat drama laten we nu nog maar even achter ons.
We gaan! En we zyn er byna. Ben benieuwd! Op dit moment zie ik alleen maar bergen, nog meer bergen, wat boompjes, 2 snurkies, soms ’n koetje, en het belangrijkste; SUN! Heerlijk weer buiten. Moet allemaal goed komen met ons. Ben ontzettend benieuwd hoe het met de kindjes is, en wat ons allemaal te wachten staat!
Ik wil nog iedereen even snel bedanken voor de lieve smsjes, krabbels, kaartjes, smsjes! Ik heb nog niet helemaal de tijd gehad om iedereen terug te sturen etc. Maar vind het fijn dat er aan gedacht is!

Ik ga even die 2 snurkies wakker maken. Kan Doris d’r spulletjes vast weer by elkaar rapen. Want heb deze afgelopen 30 uur al te vaak gehoord; Waar is m’n paspoort? Huh, waar is dat? Ik ben dat vergeten! En nu? Doris! Ja? Je schoenen liggen nog voor in de bus! Laatste keer!
Hahahah, wat zullen wy lekker volwassen en zelfstandig worden hier! (Hoop ik?!)

Nou, ik ga hier stoppen! Laat jullie snel weten hoe het in Colima is.


Beso. X